„Czasami nam się wydaje, że znamy ludzi, a okazuje się, że wcale ich nie znamy”To zdanie, powszechnie znana mądrość ludowa, w tej powieści wybrzmiewa na każdej stronie, w każdej relacji między bohaterami.
„Wyznał jeszcze, że jedyne, w czym jest dobry to bycie policjantem i że postanowił tego się trzymać”
Po przeczytaniu niezliczonej ilości książek, z których zdecydowana większość to kryminały, powiedziałabym, że trudno mnie zaskoczyć. A jednak dałam się całkowicie podejść. Ta książka wydawała mi się taka przewidywalna już od samego początku. Możliwego rozwiązania zaczęłam się jednak domyślać dopiero na szarym końcu. Nie miałam też pewności, która z moich licznych teorii na temat zakończenia sprawdzi się w tym przypadku. Dlatego przyjemność z czytania odczuwałam do ostatniej chwili.
Szczegółowo opisane życie wewnętrzne bohaterów sprawia, że ten thriller psychologiczny to intelektualna rozrywka na najwyższym poziomie. Mroczna, ale jednak rozrywka, w gęstej atmosferze trzymająca nas do końca w niepewności.
Moim zdaniem narracja i opisanie rzeczywistość w sposób, jaki to uczyniła autorka, zasługują na uznanie. Długo po przeczytaniu książki, wyjaśnieniu zdarzeń, kiedy wydawać by się mogło, że wszystkie karty zostały odkryte, okazuje się, że nadal tak do końca nie wiemy, co wydarzyło się naprawdę. To bardzo niepokojące, bo czytelnik lubi wiedzieć, lubi być pewny, tymczasem ta lektura pozostawia go zdezorientowanego, z wieloma pytaniami bez odpowiedzi. Ja zapisuję to Autorce na wielki plus, nie czuję się wyprowadzona w pole, przeciwnie, czuję się podekscytowana faktem, że zostałam wciągnięta w inteligentną rozgrywkę umysłową.
„Nie jesteśmy nikim innym, jak personelem sprzątającym, który wiąże luźne nici, gdy materia gdzieś pęknie i wydarzy się niepojęte”
Na moją recenzję zapraszam na Tysiąc Żyć Czytelnika:
https://www.czytelnika.pl/2019/09/stapajac-po-cienkim-lodzie-camilla-grebe.html?m=1
Kobieta Czytająca
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
DZIĘKUJĘ ZA KAŻDY KOMENTARZ :) PROSZĘ O WIĘCEJ :)